تولید نانوالیاف پلیمری در ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده‌ بدن توسط محققان ایرانی

پژوهشگر دانشگاه زنجان، موفق به تولید نانوالیاف پلیمری با قطر و خواص مکانیکی بهینه شد. تولید این نانوالیاف با این خصوصیات گامی مهم در جهت ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده‌ بدن در بحث مهندسی بافت به شمار می‌رود. این مواد نانوساختار در مقیاس آزمایشگاهی تولید شده‌اند اما در آینده در صورت افزایش مقیاس و مقدار تولید قابلیت تجاری شدن خواهند داشت.

به گزارش سرویس فناوری ایسنا، حوادث مختلف می‌توانند به انواع بافت‌های درونی و بیرونی بدن انسان آسیب برسانند. از این‌رو ترمیم کامل و سریع این بافت‌های آسیب‌دیده می‌تواند یکی از مهم‌ترین اهداف علومی همچون مهندسی بافت و مهندسی پزشکی باشد. در این راستا، فراهم کردن مناسب‌ترین محیط برای رشد و جایگزینی بافت‌های جدید ضروری به نظر می‌رسد.

دکتر امیر دوستگانی در رابطه با اهداف طرح گفت: «نانو الیاف به دلیل نسبت سطح به حجم بسیار بالا می‌توانند خواص ویژه‌ای را از خود نشان دهند. همچنین ساختار بافت‌های بدن انسان دارای ساختار نانو لیفی و الیافی با قطر کمتر از 500 نانومتر هستند. در این پژوهش قطر متوسط الیاف و خواص مکانیکی بهینه‌سازی شده‌اند تا نانو الیافی با کمترین قطر ممکن و حداکثر استحکام به دست آید. این داربست‌ها می‌توانند فضای مناسبی برای جایگزینی و ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده فراهم کنند.»

وی در ادامه افزود: «در بحث مهندسی پزشکی جهت ترمیم بافت‌های آسیب‌ دیده نیاز به ساختارهای سه‌ بعدی مشابه بدن انسان است تا محیط مناسبی برای رشد و تکثیر سلول‌های مورد نظر فراهم شود. با استفاده از نتایج حاصل از این تحقیق، امکان تهیه و ساخت داربست‌های پلیمری با خواص مناسب فراهم می‌شود. به‌علاوه، با در اختیار داشتن شرایط بهینه می‌توان با سرعت بیشتر و هزینه‌ کمتری به داربست‌های با خواص مناسب دسترسی پیدا کرد.»

دوستگانی مراحل انجام این پژوهش را این چنین بیان کرد: «ابتدا محدوده‌ مناسب متغیرهای فرایند الکتروریسی برای تهیه‌ نانو الیاف پلی وینیل الکل به‌ دست‌آمده و سپس با استفاده از طراحی آزمایش و روش پاسخ سطح، مقادیر پارامترهای فرایند برای تهیه‌ داربست‌های نانو الیاف با شرایط بهینه مشخص شد. سپس به‌منظور بررسی درستی داده‌های به‌دست‌آمده، چند نمونه در شرایط بهینه تهیه شد و قطر و استحکام آن‌ها با نتایج نرم‌افزار مورد مقایسه قرار گرفت.»

نتایج آزمون‌ها نشان داده‌اند که افزایش غلظت محلول موجب افزایش قطر متوسط الیاف شده، اما استحکام آن‌ها را کاهش می‌دهد. از سوی دیگر افزایش ولتاژ اعمالی در فرایند الکتروریسی موجب کاهش قطر متوسط الیاف و افزایش استحکام آن‌ها می‌شود.

نتایج این تحقیق در مجله‌ بین‌المللی Journal of Industrial Textiles (جلد 45، شماره 3، سال 2015، صفحات 10 تا 22) به چاپ رسیده است. دکتر امیر دوستگانی- عضو هیات‌علمی دانشگاه زنجان- عهده‌دار انجام این پژوهش بوده است.

تولید کم‌هزینه نانوساختار متخلخل کاربردی در صنایع خودروسازی کشور

محققان دانشگاه بویین زهرا و دانشگاه شهید بهشتی با استفاده از روشی ساده و کم هزینه نانوساختار متخلخلی سنتز کرده‌اند که قابل استفاده در ساخت ابرخازن‌هاست و صنایع مختلفی از جمله خودروسازی، نیروگاهی و منابع نوین ذخیره‌ی انرژی می‌توانند از نتایج این طرح استفاده کنند. به گزارش سرویس فناوری ایسنا، دکتر مریم امیرحسینی، مجری طرح در این باره اظهار کرد: ساختارهای متخلخل، گزینه‌های بسیار مناسبی در ساخت حسگرهای الکتروشیمیایی و دستگاه‌های ذخیره‌سازی انرژی هستند. در این بین فوم‌های فلزی متخلخل (NMFS) معمولاً ساختارهای سه بعدی هستند که تخلخلی تقریباً همگن و بالاتر از 50 درصد دارند. این خواص منجر به استفاده از آن‌ها به عنوان الکترود موجود در ابرخازن‌ها شده است.

امیرحسینی در خصوص اهداف پژوهش صورت گرفته عنوان کرد: در این طرح روشی ساده و نوین برای تهیه فوم کامپوزیت قلع/ سرب نانومتخلخل، بدون نیاز به چسب (binder free) ارائه شده است. در واقع استفاده از چسب در تهیه کامپوزیت‌ها موجب مسدود شدن منافذ سطح و در نتیجه کاهش سطح ویژه می‌شود. ‌در نتیجه یافتن راهی جهت حذف آن گامی مهم در ساخت نانوکامپوزیت‌هاست. به گفته‌ی این محقق، به طور کلی از ترکیب فلزات به شکل یک فوم متخلخل، به عنوان الکترود در ساخت ادوات الکتروشیمیایی مانند شبه ابرخازن استفاده می‌شود. علاوه براین اکسید فلزات به کار رفته در ساختار این فوم، کاربردهای کاتالیستی نیز دارد.

وی درساخت فوم فلزی نانومتخلخل بدون استفاده از چسب، ساختار آن به کمک دستگاه‌های SEM، XRD، XRF و FTIR مشخصه یابی شده است. در ادامه از این ترکیب فلزی به عنوان الکترود در یک سلول شبه ابرخازن استفاده شد و عملکرد آن مورد ارزیابی قرار گرفت. طبق نتایج حاصل شده، فوم نانوکامپوزیت تهیه شده می‌تواند انتخاب مناسبی به عنوان الکترود شبه ابرخازن باشد. ادامه افزود: در این کار پژوهشی تا حد اکان از روش‌های ساده، در دسترس و کم هزینه برای ساخت فوم استفاده شده است. لذا این نانوکامپوزیت‌ها به روشی کم هزینه و با کارایی بالا تولید شده‌اند و می‌توانند گامی مؤثر در توسعه‌ی تجاری دستگاه‌های ذخیره سازی انرژی باشند.

محقق
طرح تصریح کرد: در این تحقیق پس از بر اساس این گزارش، نتایج این کار تحقیقاتی که حاصل همکاری دکتر مجید زندی، عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی، دکتر مریم امیرحسینی از دانشگاه فنی مهندسی بویین زهرا و ابولقاسم مسیبی است، در مجله‌ی Surface Review and Letter منتشر شده است.

تولید پیل خورشیدی پلیمری کارا با لیتوگرافی نانوچاپ

محققان با استفاده از لیتوگرافی نانوچاپ موفق به تولید پیل خورشیدی پلیمری با باندگپ پایین شدند؛ این پیل بالاترین رکورد تبدیل انرژی را به‌ دست آورده است. به گزارش سرویس فناوری ایسنا، طی سا‌ل‌های اخیر، پیل‌های خورشیدی پلیمری در کانون توجه محققان قرار گرفته است. اما یک چالش بزرگ مانع تجاری‌سازی این پیل‌ها بوده است؛ کارایی پایین تبدیل انرژی نسبت به پیل‌های خورشیدی معدنی. به گفته محققان، یکی از دلایل کم بودن کارایی این پیل‌ها آن است که جداسازی فاز دهنده و گیرنده در فضای بسیار کوچک برانگیختگی (تقریباً 10 نانومتر) بسیار دشوار است. در حال حاضر پیل‌های ساخته شده دارای توزیع فاز تصادفی بوده و در نتیجه امکان نوترکیبی حاملین بار وجود دارد. اخیرا پژوهشگران دانشگاه صنعتی دالاس موفق شدند با استفاده از لیتوگرافی نانوچاپ این مشکل را حل کنند. در مقاله‌ای با عنوان "Efficient Low Bandgap Polymer Solar Cell with Ordered Heterojunction Defined by Nanoimprint Lithography" که در نشریه ACS Applied Materials & Interfaces منتشر شده‌ است، محققان نشان دادند که می‌توان با لیتوگرافی نانوچاپ، پیل‌هایی با کارایی 5.5 درصد تولید کرد. محققان این پروژه می‌گویند: پلیمرهای دارای باندگپ کوچک می‌تواند ماده اصلی تولید این نوع پیل‌ها باشد. این نتایج نشان داد که می‌توان از لیتوگرافی نانوچاپ برای تولید پیل‌های خورشیدی پلیمری با باندگپ کوچک استفاده کرد. ما با این روش موفق به تولید پلیمر ترکیبی با کیفیت بالا شدیم. این محققان می‌افزیند: ما دریافتیم که می‌توان از لیتوگرافی نانوچاپ برای ساخت زنجیره پلیمر ترکیبی استفاده کرد؛ پلیمری که برهم‌کنش بسیار قوی میان اجزای آن وجود داشته و در نتیجه از نظم ساختاری بالایی برخوردار است. پیل‌های خورشیدی که از این نوع پلیمرهای منظم ساخته شده‌اند، دارای کارایی تبدیل انرژی بالایی هستند. لیتوگرافی نانوچاپ یک روش بسیار کارا برای ایجاد نانومورفولوژی روی پیل‌های خورشیدی پلیمری است. با این روش می‌توان ساختاری نظیر فولرین را وارد بدنه پلیمر کرد. این گروه تحقیقاتی روی ساخت پیل خورشیدی پلیمری حاوی فولرین متمرکز شده‌اند. این گروه برای اولین بار با روش لیتوگرافی نانوچاپ موفق به ایجاد باندگپ 1.4 الکترون ولتی شدند. این پژوهش نشان داد لیتوگرافی نانوچاپ نه تنها برای پلیمرها قابل استفاده است، بلکه می‌توان از آن برای ترکیبات مختلف استفاده کرد. پیش از این، بالاترین رکورد کارایی پیل خورشیدی پلیمری 3 تا 4 درصد بود.

تولید نانو فیبر سلولز به روش سنتز باکتری توسط محققان کشور

محققان کشورمان در پارک علم وفناوری مازندران موفق شدند با استفاده از فناوری نانو فیلم، نانو فیبر سلولز با روش سنتز باکتری تولید کنند. دکتر حسین یوسفی، مجری این طرح در گفت وگو با خبرنگار فناوری ایسنا با بیان اینکه نانو فیبر سلولز به دلیل دارا بودن خواص ویژه‌ای نظیر خواص مقاومتی و ممانعتی بالا، تجدید‌پذیری، زیست سازگاری، شفافیت، مورد توجه محققان دانشگاهی و صنعت قرار گرفته است، اظهار کرد: یکی از روش‌های موفق تولید نانو سلولز روش سنتز باکتری است که محصول اصلی آن فیلم نانو فیبر سلولز است که توسط برخی از باکتری‌ها در محیط کشت تولید می‌شود. وی از جمله مزیت‌های این طرح را شامل تولید نانو فیبر سلولز با خلوص بیشتر از 99درصد، تولید فیلم یکپارچه به جای نانو فیبرهای مجزا از هم، محصولی کاملا زیست پایه، تجدید شونده و زیست تخریب‌پذیر عنوان کرد. یوسفی با بیان اینکه این محصول دارای مقاومت کششی در حد فولاد و در عین حال شفاف و دارای قابلیت خوراکی است، گفت: قدرت جذب بسیار بالا، خلوص بالا، ایمن بودن جهت مصارف خوراکی و آرایشی بهداشتی و... از دیگر مزایای این محصول است. وی با بیان اینکه فیلم نانو فیبر سلولز مزیت مصارف دارویی و زیبایی به عنوان ماسک صورت را داراست، تصریح کرد: این فیلم با قابلیت کششی و انعطاف پذیری بالا بر روی سطح پوست به خوبی قرار گرفته و میتواند اسانس ها و مواد دارویی را به طور موثرتری به روزنه‌های پوستی و درون پوست منتقل کند. به گفته این محقق، این محصول در کاغذ سازی، بسته‌بندی و نساجی، پزشکی، مهندسی پزشکی، داروسازی و صنایع آرایشی و بهداشتی، صنایع الکترونیک و مغناطیس، کشاورزی و صنایع غذایی، خودرو، ساختمان و وسایل ورزشی، صنایع نفت و پالایش، هوا فضا، صنایع دفاع و ... کاربرد دارد.

تصویربرداری سه‌بعدی از سلول زنده با امکان مشاهده نانوساختارها

یک شرکت نوپای سوئیسی موفق به ساخت میکروسکوپ نوری شده که قادر به تصویربرداری سه بعدی از سلول‌های زنده است. این میکروسکوپ بدون آسیب‌زدن به سلول از آن تصویربرداری می‌کند. به گزارش سرویس علمی ایسنا، Nanolive اخیرا موفق به ساخت میکروسکوپی شده است که می‌توان با آن از سلول‌های زنده، بدون آسیب زدن به ساختار آن، تصویر سه بعدی تهیه کرد. میکروسکوپ‌های الکترونی هر روز قوی‌تر شده و به قدرت تفکیک بالاتری می‌رسند، با این حال امکان تصویربرداری از سلول‌های زنده در این میکروسکوپ‌ها وجود ندارد. از دیرباز، امکان مشاهده درون سلول‌زنده با میکروسکوپ نوری یک امر محال تلقی می‌شده که دلیل این امر محدودیت فیزیکی موجود در طول موج نور است. امسال جایزه نوبل شیمی به محققانی داده شد که پا را فراتر از این محدودیت فیزیکی گذاشته و کشف انقلابی در حوزه میکروسکوپ فلورسانس انجام دادند. این میکروسکوپ امکان تصویربرداری از مولکول‌های منفرد را درون سلول زنده فراهم می‌کند. اما میکروسکوپی که شرکت نانولایو تولید کرده به بررسی ساختار فیزیکی سلول‌های زنده می‌پردازد. بنابراین می‌توان گفت که فناوری ارائه شده توسط شرکت نانولایو، امکان مشاهده سلول زنده بدون تخریب یا آسیب‌زدن به ساختار آن را فراهم می‌کند. از آنجایی که در این روش از هیچ ماده شیمیایی استفاده نمی‌شود، بنابراین مشاهده سلول غیرتخریبی بوده و می‌تواند بخش‌هایی با ابعاد 70 نانومتر را مشاهده کرد. این شرکت نتایج یافته‌های خود را در قالب مقاله‌ای در نشریه Nature Photonics منتشر کرده است. هسته و غشای سلول این میکروسکوپ می‌تواند اطلاعات جامعی از مورفولوژی سلول ارائه دهد که برای حوزه داروسازی، پزشکی و زیست‌شناسی بسیار مهم است. بیماری‌ها معمولا موجب آسیب‌زدن به سلول می‌شوند که درک تغییرات سلول می‌تواند به یافتن راه مبارزه با بیماری‌ها کمک کند.

ساخت حفاظ فیزیکی نانو‌کامپوزیتی جدید برای تحقیقات فضایی در کشور

محقق دانشگاه علوم پزشکی شیراز موفق به طراحی و ساخت حفاظ فیزیکی نانوکامپوزیت جدید با ماتریس پلی اتیلن برای استفاده در تحقیقات فضایی شده است. به گزارش سرویس فناوری ایسنا منطقه فارس، حفاظ فیزیکی نانوکامپوزیت جدید طراحی شده توسط فاطمه جمالی، دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دارای ویژگی‌های حفاظت پرتویی و مقاومت مکانیکی و گرمایی قابل توجهی است. ایران به عنوان یک عضو Copus، برنامه‌ای گسترده در زمینه کاوش‌های فضایی با هدف اعزام انسان به فضا در آینده بسیار نزدیک دارد و پرتاب و بازگشت موفقیت آمیز کاوشگر، اولین گام کشور در دستیابی به این هدف طی پنج تا هشت سال آینده محسوب می‌شود. با توجه به اهمیت این موضوع، حفاظ پیشنهادی با استفاده از شبیه‌سازی مورد بررسی قرار گرفت و سپس این حفاظ ساخته و آزمایش‌های لازم از قبیل تضعیف نوترونی، تضعیف فوتونی، تست‌های مکانیکی و گرمایی در خصوص نمونه انجام شد. از جمله ویژگی‌های حفاظ طراحی و ساخته شده توسط این دانشجوی فیزیک پزشکی می‌توان به ارتقای خواص مکانیکی و همچنین نقطه ذوب اشاره کرد که نتایج حاصل از ارزیابی توانایی تضعیف پرتویی و همچنین بررسی خصوصیات ترموفیزیکی و خصوصیات مکانیکی شیلد گویای این مطلب است و می‌توان این حفاظ را به عنوان یک حفاظ کارآمد معرفی کرد. نتایج این پروژه تاکنون به صورت یک مقاله اصیل تحقیقاتی در مجله JBPE منتشر شده و همچنین از این پروژه چندین مقاله به صورت سخنرانی و پوستر در سومین کنفرانس ملی تشعشعات فضایی ایران و مقاله‌ای در یازدهمین کنگره فیزیک پزشکی ایران ارائه شده است.

تولید رنگ‌های عایق حرارتی و رطوبتی با عمر 20 ساله توسط پژوهشگران دانشگاهی

پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر بتازگی پوشش‌هایی را به عنوان رنگ به بازار عرضه کرده‌اند که عمر مفید آنها 20 سال بوده و عایق حرارتی و رطوبتی نیز هست. سید علی افضلی، مجری طرح در گفت‌وگو با خبرنگار فناوری ایسنا با بیان این که در این مطالعات سه نوع عایق با عنوان "لایفیکس" به بازار عرضه کرده‌ایم، گفت: این پوشش‌ها که به عنوان رنگ بر روی هر سطحی اعمال می‌شود 100 درصد ضد آب است و مانع از نفوذ آب خواهد شد. وی عایق حرارتی را از دیگر قابلیت‌های این پوشش ذکر و اظهار کرد: پوشش تولید شده ضد اسید و باز است و به دلیل دارا بودن خاصیت کشسانی ترک‌های موجود در سطوح را پر می‌کند. افضلی، زیست سازگار بودن را از دیگر مزایای این محصول نام برد و خاطر نشان کرد: عمر مفید این پوشش‌ها 20 سال است. مجری طرح با بیان این که این پوشش همچنین در مقیاس نانو تولید شده است، یادآور شد: نانو پوشش‌های تولید شده شفاف است و برای عایق بندی سطوحی مانند چوب به کار برده می‌شود.

سنتز نانوکامپوزیتی برای تصفیه فوری پساب‌های صنعتی در کشور

محققان شیمی دانشگاه اصفهان جهت بهبود فرایند تصفیه‌ی پساب‌های صنعتی اقدام به ساخت و بررسی نانوکامپوزیت‌هایی با خاصیت فتوکاتالیستی کردند که نتایج این طرح مورد توجه صنایع مختلفی از جمله نساجی، رنگرزی و کارخانجات تولید رنگ قرار خواهد گرفت. به گزارش سرویس علمی ایسنا، فتوکاتالیست‌ها به طور وسیعی در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. از کاربردهای آن‌ها می‌توان به تصفیه‌ی پساب کارخانجات تولید رنگ و نساجی اشاره کرد. مریم مردانی، دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی دانشگاه صنعتی اصفهان و محقق طرح در خصوص اهمیت مطالعه صورت گرفته بیان کرد: یکی از مشکلات جوامع امروزی، آلودگی‌های زیست‌محیطی در اثر تولید مواد آلاینده‌ی ناشی از پساب کارخانجات است. از این رو فرایندهای فتوکاتالیستی برای از بین بردن این آلودگی‌ها اهمیت زیادی پیدا کرده‌اند. هدف از این تحقیق تولید، شناسایی و بررسی خواص نانوکامپوزیت اکسید روی - اکسید قلع در نقش یک فتوکاتالیست بود. به گفته‌ی این محقق، این نانوکامپوزیت بوسیله روش هم‌رسوبی و با استفاده از پیش ماده‌های ارزان قیمت سنتز شده است. به دلیل قرار دادن نانوکامپوزیت به صورت پوشش روی بستر شیشه‌ای، جداسازی کاتالیست از محلول مورد آزمایش به راحتی قابل انجام است. در نتیجه نیاز به فیلتر کردن محلول نهایی به منظور بازیابی کاتالیست حذف شده است. از دیگر مزایای این محصول، بازدهی مطلوب و توانایی تخریب رنگینه‌های معروف پساب کارخانجات نساجی در مدت زمان کوتاه به شمار می‌رود. وی تصریح کرد: متوسط قطر نانوذرات فتوکاتالیستی تولید شده حدود 18 نانومتر گزارش شده است. این محصول در مقایسه با فتوکالیست‌های خالص اکسید روی و اکسید قلع عملکرد بهتری در حذف آلاینده‌ی رنگی مدنظر از خود نشان داده است. مردانی در ادامه افزود: نانوکامپوزیت تولید شده با روش‌های دستگاهی شامل پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR)، طیف سنجی UV-VIS و میکروسکوپ الکترونی روبشی (FE-SEM) مورد شناسایی و بررسی قرار گرفته است. همچنین فعالیت فتوکاتالیستی فیلم‌های نانو‌کامپوزیتی تهیه شده در تخریب تعدادی از رنگ‌ها، تحت تابش نور ماورای بنفش مطالعه شد. لازم به ذکر است که به منظور افزایش کارایی این فتوکاتالیست نیمه‌رسانا، دو نیمه‌رسانا با گاف انرژی متفاوت با هم ترکیب شدند. نتایج این تحقیقات که حاصل همکاری مریم مردانی و دکتر محمد حسین حبیبی، عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان است، در مجله‌ی Spectrochimica Acta Part A به چاپ رسیده است.

سنتز نانو کامپوزیت برای تصفیه پسآب

محققان شیمی دانشگاه اصفهان جهت بهبود فرایند تصفیه‌ی پساب‌های صنعتی اقدام به ساخت و بررسی نانوکامپوزیت‌هایی با خاصیت فتوکاتالیستی کردند که نتایج این طرح مورد توجه صنایع مختلفی از جمله نساجی، رنگرزی و کارخانجات تولید رنگ قرار خواهد گرفت. به گزارش سرویس علمی ایسنا، فتوکاتالیست‌ها به طور وسیعی در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. از کاربردهای آن‌ها می‌توان به تصفیه‌ی پساب کارخانجات تولید رنگ و نساجی اشاره کرد. مریم مردانی، دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی دانشگاه صنعتی اصفهان و محقق طرح در خصوص اهمیت مطالعه صورت گرفته بیان کرد: یکی از مشکلات جوامع امروزی، آلودگی‌های زیست‌محیطی در اثر تولید مواد آلاینده‌ی ناشی از پساب کارخانجات است. از این رو فرایندهای فتوکاتالیستی برای از بین بردن این آلودگی‌ها اهمیت زیادی پیدا کرده‌اند. هدف از این تحقیق تولید، شناسایی و بررسی خواص نانوکامپوزیت اکسید روی - اکسید قلع در نقش یک فتوکاتالیست بود. به گفته‌ی این محقق، این نانوکامپوزیت بوسیله روش هم‌رسوبی و با استفاده از پیش ماده‌های ارزان قیمت سنتز شده است. به دلیل قرار دادن نانوکامپوزیت به صورت پوشش روی بستر شیشه‌ای، جداسازی کاتالیست از محلول مورد آزمایش به راحتی قابل انجام است. در نتیجه نیاز به فیلتر کردن محلول نهایی به منظور بازیابی کاتالیست حذف شده است. از دیگر مزایای این محصول، بازدهی مطلوب و توانایی تخریب رنگینه‌های معروف پساب کارخانجات نساجی در مدت زمان کوتاه به شمار می‌رود. وی تصریح کرد: متوسط قطر نانوذرات فتوکاتالیستی تولید شده حدود 18 نانومتر گزارش شده است. این محصول در مقایسه با فتوکالیست‌های خالص اکسید روی و اکسید قلع عملکرد بهتری در حذف آلاینده‌ی رنگی مدنظر از خود نشان داده است. مردانی در ادامه افزود: نانوکامپوزیت تولید شده با روش‌های دستگاهی شامل پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR)، طیف سنجی UV-VIS و میکروسکوپ الکترونی روبشی (FE-SEM) مورد شناسایی و بررسی قرار گرفته است. همچنین فعالیت فتوکاتالیستی فیلم‌های نانو‌کامپوزیتی تهیه شده در تخریب تعدادی از رنگ‌ها، تحت تابش نور ماورای بنفش مطالعه شد. لازم به ذکر است که به منظور افزایش کارایی این فتوکاتالیست نیمه‌رسانا، دو نیمه‌رسانا با گاف انرژی متفاوت با هم ترکیب شدند. نتایج این تحقیقات که حاصل همکاری مریم مردانی و دکتر محمد حسین حبیبی، عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان است، در مجله‌ی Spectrochimica Acta Part A به چاپ رسیده است.

ارائه نانوپوشش ضد باکتری برای محافظت از گوشت و مرغ

پژوهشگران با افزودن چند روغن گیاهی و نانوذرات اکسید روی و نقره به یک پوشش خوراکی، پوششی ضد باکتری برای محافظت از گوشت و مرغ ارائه کردند.

ساخت ماسک پنج لایه نانوالیاف توسط محققان کشور

محققان کشورمان موفق به ساخت ماسک پنج لایه نانو الیافی شدند که به ادعای آنها قابلیت به دام انداختن ذرات ریزگردها تا 0.3 میکرون (در حد ذرات اغلب آلاینده‌های هوا، باکتری‌ها و دود سیگار) را داراست.

به گزارش ایسنا، به گفته آنها، بیشترین ذرات گرد و غبار اندازه‌ای بین 1 تا 3 میکرومتر دارند که به راحتی از ماسک‌های معمولی عبور می‌کنند اما به خوبی توسط ماسک‌های نانو الیاف گرفته می‌شوند. 

روشی برای اندازه‌گیری دمای سطح نانوذرات

محققان بریتانیایی روش جدیدی برای اندازه‌گیری دمای سطوح نانومقیاس ارائه کردند که با این روش می‌توان اختلاف دمای سطح نانوذرات با محیط را اندازه‌گیری کرد.

به گزارش سرویس فناوری ایسنا، معمولاً اندازه‌گیری دما با استفاده از دماسنج انجام می‌شود. برای این کار دماسنج در تماس با ماده‌ی مورد نظر قرار گرفته و دما اندازه‌گیری می‌شود. با این حال اندازه‌گیری دمای اجسام نانومقیاس کاری دشوار است و نیاز به راهکارهای ویژه‌ای دارد. 

ساخت نانوکامپوزیت پودری جایگزین ماده ترمیم استخوان توسط محققان دانشگاهی

پژوهشگران ایرانی موفق به تولید نانوکامپوزیتی شده‌اند که قابل کاربرد در حوزه‌های مختلف پزشکی مانند دندان‌پزشکی، ارتوپدی و مهندسی بافت است.

به گزارش سرویس فناوری ایسنا، نانولوله‌های کربنی با توجه به خواص فیزیکی و مکانیکی منحصربه‌فرد ، پتانسیل زیادی برای کاربردهای زیستی، از جمله مهندسی بافت و تقلید از ساختار و خواص استخوان انسان نشان داده‌اند.

در مطالعه حاضر محققان کشور نیز، به کمک یک روش ساده و مقرون به صرفه، نانوکامپوزیت پودری همگنی تولید شده است. در ساخت این پودر، از هیدروکسی آپاتیت (HA) و درصدهای وزنی‌ مختلف نانولوله‌های کربنی چند‌جداره (MWCNTs) استفاده شده است.  

نسل دوم کامپوزیت های بسیار محکم

یک شرکت فناوری، نسل دوم نانوکامپوزیت‌های بسیار مستحکم خود را که حاوی نانولوله‌ کربنی است به بازار عرضه کرد؛ این محصول برای استفاده در حوزه‌های مختلف طراحی شده‌ است.

به گزارش سرویس فناوری ایسنا، به گفته سازندگان، این نانوکامپوزیت نسبت به مواد کامپوزیتی رایج 200 درصد استحکام ساختاری داشته و از دوام بالایی برخوردار است.

جری پروچکو مدیر شرکت تولیدکننده چوب‌های C-12 Lacrosse می‌گوید: زیوکس تکنولوژیز، فناوری جدیدی عرضه کرده که می‌تواند موجب بهبود کیفیت محصولات ما شود. استفاده از Arovex® در تولید چوب‌های بیس بال موجب شده تا استحکام این چوب‌ها افزایش یافته و وزن‌شان کاهش یابد. بنابراین سرعت ضربه زدن به توپ افزایش می‌یابد و کنترل زیادی روی آن ایجاد می‌شود. این چوب‌ها که حاوی الیاف کربنی هستند ،دارای وزن 68 گرم بوده و عمر طولانی‌تری نسبت به همتایان خود در بازار دارند.

فناوری کنترا به کار رفته در این نانوکامپوزیت، موجب اتصال نانوساختارهای کربنی به ماتریکس پلیمری می‌شود. معمولا با ترکیب نانومواد با هم، این نانوساختارها به یکدیگر متصل شده و متجمع می‌شوند؛ اما استفاده از فناوری کنترا موجب می‌شود تا نانوساختارها به شکل یکنواختی درون ساختار ماتریکس متفرق شوند. با این کار استحکام و دوام کامپوزیت افزایش می‌یابد.

لانس کریسکولو مدیرعامل شرکت زیوکس می‌گوید: فناوری مواد جدید هنوز فاصله زیادی با وارد شدن به صنایع مختلف نظیر الکترونیک دارد. تحقیقات روی توسعه مواد جدید از اوایل دهه 2000 آغاز شد که این کار با استفاده از ترکیباتی نظیر نانولوله کربنی وارد فصل جدیدی شد و امروزه بعد از چند سال تست و ارزیابی، نتایج موفق خود را نشان می‌دهد.