|
پلی کربنات PC (Polycarbonate)
ساختار:
نام های دیگر: ماکرولون (Macrolon)، لکسان (Lexan)،
مرلون (Merlon)
مونومر: بیس فنل A یا (Bisphenol A)
حلال: دی متیل فرمامیدDMF یا (Dimethylformamide)،
دی اکسان، پیریدین، کرزول
دانسیته: 1.20 تا 1.22 g/cm3
دمای ذوب (Tm): برابر 220 تا 230
درجه سانتی گراد
دمای انتقال شیشه ای (Tg): برابر 150 درجه
سانتی گراد
ویژگی های اشتعال (روش شناسایی
آسان):
- در شعله می
سوزد و بعد از حذف شعله به آهستگی خاموش می شود.
- شعله زرد –
نارنجی دارد.
- دود سیاه همراه
با ذرات کربن دارد.
- در شعله چکه
می کند. (با قطرات درشت)
- حباب های
کوچک ایجاد شده و به سادگی رشته، رشته می شود.
- بوی سوختن آن
مانند بوی فنل است.
چگونگی تولید: این ماده برای اولین بار در سال 1956 توسط شرکت بایر به صورت تجاری عرضه
شد. ماده اولیه آن بیس فنل A (که از ترکیب فنل و اسِتون بدست
می آید) و فوشرن (که از ترکیب گاز کلر و گاز اکسید کربن بدست می آید) است در
محلولی از بیس فنل و سود سوزآور گاز فوشرن را با حرارت 30 درجه سانتی گراد به
داخل رآکتور وارد کرده و در مجاورت کاتالیزور و حرارت 130 تا 300 درجه سانتی
گراد، پلیمر بدست می آید که پس از خروج از رآکتور خشک، اکسترود و به گرانول
تبدیل می شود. این ماده را می توان با ماشین های تزریق و اکسترود شکل دهی کرد و
همچنین در صورت نیاز از غلتک کاری داغ برای تبدیل به ورق استفاده کرد. این مواد
از مواد PE,PP,PS,PET نسبتاً گران تر است.
مزایا: مقاومت ضربه بالا،
شفافیت عالی، پایداری حرارتی از 110 تا 130 درجه سانتی گراد، این پلیمر جذب آب
نمی کند.
معایب: عدم مقاومت در
برابر آمونیاک، آسیب پذیری در برابر قلیا ها، آمین ها، کتون ها، استرها
دیگر خواص: مقاومت در برابر اسیدهای رقیق، بنزین، روغن و چربی ها، این پلیمر مقاومت لک
شدن زیادی داشته و رنگ چای، قهوه، آب میوه ها، جوهر، صابون و مواد شوینده را به
خود نمی گیرد.
کاربرد ها: به دلیل مقاومت شیمیایی خوب به طور وسیعی در صنایع شیمیایی استفاده می شود،
ساخت نخ، صنایع خودرو سازی، چراغ های اتومبیل، انباره باتری، لوازم برقی مانند
دوشاخه و سرپیچ، لوازم خانگی، بطری های شیر و غذای اطفال، عدسی ها و عینک های
طبی و ایمنی و آفتابی، دیسک های فشرده، شیشه ها و محفظه های ضد گلوله، محفظه
وسایل
|